PO CO DIAGNOZA W DOROSŁYM WIEKU?

Wielu dorosłych decyduje się na diagnozę ADHD, gdy zauważają, że ich codzienne funkcjonowanie różni się od otoczenia i że poczucie „ciągłej walki” staję się cierpieniem. Mogą to być trudności w pracy, problemy w relacjach interpersonalnych, a także trudności w zarządzaniu czasem i organizacją. Często osoby te doświadczają również epizodów depresyjnych, zwłaszcza kobiety, które chcą sprostać wszystkim oczekiwaniom (swoim i innych) i są przebodźcowane, lub mają poczucie, że nie nadążają.

Zrozumienie siebie

Jednym z głównych powodów, dla których dorośli decydują się na diagnozę ADHD, jest chęć zrozumienia siebie. Wiele osób przez lata zmaga się z trudnościami w koncentracji, organizacji czy impulsywnością, nie wiedząc, że mogą one wynikać z ADHD. Diagnoza pozwala na zrozumienie, dlaczego pewne zachowania i trudności występują, co może przynieść ulgę i poczucie akceptacji.

Poprawa jakości życia

Diagnoza ADHD otwiera drzwi do różnych form wsparcia, takich jak terapia, leki czy strategie zarządzania czasem. Dzięki temu osoby z ADHD mogą lepiej radzić sobie z codziennymi wyzwaniami, poprawiając swoją jakość życia. Wsparcie terapeutyczne może pomóc w rozwijaniu umiejętności radzenia sobie z trudnościami, a leki mogą poprawić koncentrację i zmniejszyć impulsywność.

Lepsze relacje interpersonalne

Zrozumienie, że ADHD wpływa na zachowanie, może również poprawić relacje z innymi. Osoby z ADHD często doświadczają konfliktów w relacjach z rodziną, przyjaciółmi czy współpracownikami. Diagnoza pozwala na lepsze zrozumienie tych trudności i wprowadzenie strategii, które mogą poprawić komunikację i współpracę. Edukacja najbliższych czym jest ADHD i jak może się objawiać pozwala otoczeniu na lepsze zrozumienie i często zmianę sposobu komunikacji.

Świadomość i akceptacja

Diagnoza może również prowadzić do większej świadomości i akceptacji samego siebie. Wiele osób z ADHD przez lata zmaga się z poczuciem winy czy wstydu z powodu swoich trudności. Diagnoza pozwala na zrozumienie, że te trudności wynikają z zaburzenia, a nie z osobistych niedoskonałości. To może przynieść ulgę i poprawić samoocenę. I to właśnie poczucie inności, niedopasowania, bycia gorszym najczęściej prowadzi osoby dorosłe do gabinetu.

Co się dzieję po diagnozie?

Po diagnozie ADHD, osoby dorosłe zazwyczaj postanawiają w jakiś sposób działać. Często decydują się na różne formy wsparcia. Terapia poznawczo-behawioralna (CBT) jest jednym z najczęściej rekomendowanych podejść, które pomaga w rozwijaniu umiejętności radzenia sobie z trudnościami.

Wizyta u psychiatry i przyjmowanie leków, takie jak Medikinet, może również być skuteczne w poprawie koncentracji i zmniejszeniu impulsywności. Nie każda diagnoza ADHD jednoznaczna jest z braniem leków. Często po latach życia z ADHD decydujemy, że nie chcemy przyjmować leków. Jest to kwestia bardzo indywidualna.

Jeśli trudności dotyczą życia zawodowego, coraz częstszą formą wybieraną przez pacjentów jest coaching. Osoby z ADHD potrzebują deadline’ów, ale też preferują pracę wspólną. Często coach nadaje tempo zadaniu lub projektowi, albo zwyczajnie współtowarzyszy, co jest dużym motywatorem do realizacji zadań.

Ważne jest również wsparcie ze strony rodziny i przyjaciół. Zrozumienie, że ADHD jest realnym zaburzeniem, może pomóc w budowaniu empatii i wsparcia dla osoby z ADHD. Wprowadzenie strategii zarządzania czasem, organizacji i komunikacji może również znacząco poprawić codzienne funkcjonowanie.

Diagnoza ADHD w dorosłym życiu to krok w kierunku lepszego zrozumienia siebie i poprawy jakości życia. Dzięki odpowiedniemu wsparciu i strategiom, osoby z ADHD mogą lepiej radzić sobie z wyzwaniami i cieszyć się pełnią życia.

Jeśli szukasz wsparcia psychoterapeuty w tej drodzę, umów wizytę: https://mindset-psychoterapia.pl/umow-wizyte/

Referencje:

• Barkley, R. A. (2010). ADHD in Adults: What the Science Says. Guilford Press.
• Kooij, J. J. S. (2013). Adult ADHD: Diagnostic Assessment and Treatment. Springer.
• Wender, P. H. (1995). Attention-Deficit Hyperactivity Disorder in Adults. Oxford University Press.
• Weiss, M., & Hechtman, L. (1993). Hyperactive Children Grown Up: ADHD in Children, Adolescents, and Adults. Guilford Press.
• Gondek, T. M., Stramecki, F., Cieśla, M., Ziegart-Sadowska, K., Foryciarz, K., Główczyński, P., Krupa, A. J., Krysta, K., Malec, A. K., Rewekant, A., Szczegielniak, A., Szczubiał-Kamińska, A., Taracha, A., Tokarek, A., Wojtkiewicz, A., Todzia-Kornaś, A. (2024). Diagnostyka i postępowanie terapeutyczne u dorosłych z ADHD. Psychiatria Spersonalizowana, 3(3-4), 43-73. DOI: 10.5114/psychs.2024.142908
• ADHD u kobiet: kompleksowy przewodnik po objawach, diagnozie i leczeniu
• The Relationship Between Depression and ADHD